พินนาเคิล@ดักซ์ตัน

ถ่ายภาพโดย Kung Bernard

การเคหะแห่งชาติสิงคโปร์นั้นสามารถสรุปได้ด้วยคำ 4 คำคือ: "แฟลตการเคหะแห่งชาติ" (Housing & Development Board (HDB) flats) อพาร์ตเมนท์เหล่านี้ใช้พื้นที่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด และมีที่อยู่อาศัยราคาย่อมเยาสำหรับประชากรจำนวน 80 เปอร์เซ็นต์

สูงขึ้นไป

พินนาเคิล@ดักซ์ตัน ดูเหมือนจะเป็นอสังหาริมทรัพย์ของเอกชน แต่แท้จริงแล้วเป็นของรัฐ

โครงการก่อสร้างนี้สร้างขึ้นบนสถานที่ซึ่งเป็นอาคารเก่าแก่ที่สุดของการเคหะแห่งชาติสิงคโปร์ โดยการออกแบบและการก่อสร้างมีจุดประสงค์เพื่อฟื้นฟูพื้นที่และระลึกถึงความสำคัญทางประวัติศาสตร์

มีการจัดการแข่งขันการออกแบบและมีบริษัทสถาปนิกท้องถิ่น 2 แห่งที่ชนะ ซึ่งได้ร่วมมือกันสร้างที่อยู่อาศัยแบบเรียบง่ายและสง่างาม โดยใช้เทคโนโลยีคอนกรีตหล่อสำเร็จรูป

พินนาเคิล@ดักซ์ตันสร้างสำเร็จในปี ค.ศ. 2009 และเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนที่การเคหะแห่งชาติต้องเผชิญความท้าทายในการตอบสนองความต้องการที่อยู่อาศัยในสภาพแวดล้อมเมือง ด้วยนวัตกรรมที่แก้ปัญหาด้านที่อยู่อาศัยของรัฐ ทั้งในทางสังคม กายภาพ และระบบเศรษฐกิจ

อาคารสูง 50 ชั้นจำนวน 7 หลังนี้สูงเท่าตึกระฟ้า และเชื่อมถึงกันด้วยสะพานลอยฟ้าที่ชั้น 26 และชั้นที่ 50 โครงการที่อยู่อาศัยโครงการแรกของการเคหะแห่งชาติสิงคโปร์ที่มีสะพานลอยฟ้าเชื่อมต่ออาคารต่าง ๆ

สูงเสียดฟ้า

สะพานลอยฟ้าแต่ละสะพานมีสวนลอยฟ้าความยาว 500 เมตร ที่จริงแล้ว มีสถิติสองสามรายการที่พินนาเคิล@ดักซ์ตันทำไว้ นั่นคือ อาคารที่อยู่อาศัยของรัฐที่สูงที่สุด และสวนลอยฟ้าที่ยาวที่สุดในโลก

การพัฒนานี้ยังได้รับรางวัลอีกหลายรางวัล ได้แก่ รางวัลอาคารสูงที่ดีที่สุดในเอเชียและออสตราเลเซียประจำปี 2010 (Best Tall Building Asia and Australasia) โดยสภาอาคารสูงและที่อยู่อาศัยในเมือง (Council on Tall Buildings and Urban Habitat) รวมถึงรางวัลการออกแบบประจำปี 2010 ของประธานาธิบดี (President’s Design Award For Design)

สะพานลอยฟ้าที่ชั้น 50 เปิดให้คนทั่วไปขึ้นชมได้ คุณสามารถชมวิวที่น่าตื่นตาตื่นใจของเมืองนี้โดยเสียค่าบริการเพียง 5 เหรียญสิงคโปร์เท่านั้น